ඈත අතීතයේ සිටම මිනිස් ශිෂ්ටාචාරයේ ආරම්භයත් සමගම ප්‍රයෝජනවත් වැඩක් කිරීමේදී හොඳ වෙලාවකට ආරම්භ කළොත් වඩාත් හොඳ ප්‍රතිඵල ලබාගත හැකි බව මිනිසුන් දැනගෙන සිටියා. තමන්ට අවශ්‍ය ආහාර ද්‍රව්‍ය වගාකිරීමේදී වර්ෂාව ලැබෙන කාල අනුව වගා කටයුතු කර හොඳ අස්වැන්නක් ලබාගැනීමට හැකිබව ආදි මිනිසා වටහාගෙනත් තිබුණා. එකල විසූ අධිමානසික බලය ඇති ඍෂිවරු ජ්‍යොතිර්වේදය මෙලොවට හෙළිදරව් කිරීමේදී විශ්වය තුළ ගමන් ගන්නා ග්‍රහයන්ගේ ගමන අනුව පෘථිවිය මත පරිසරය මොහොතින් මොහොත වෙනස් වන බව අධ්‍යයනය කර එම ග්‍රහ බලය ඒ ඒ කටයුතු සඳහා යොදාගැනීමට අවශ්‍ය ගණනය කිරීම්ද ලොවට හෙළිදරව් කළා.
අපි බලමු කොහොමද මේ විශ්වයේ පවතින ග්‍රහබලය අපගේ ජීවිත සාර්ථක කරගැනීමට වඩාත්ම සුදුසු ලෙස යොදාගන්නේ කියලා.
අප කිසියම් සුබ කටයුත්තක් ආරම්භ කිරීමේදී පංචාංග ශුද්ධිය තිබිය යුතු බව ජ්‍යොතිෂයේ සඳහන් වෙනවා. මොනවද මේ පංචාංගය?
ජ්‍යොතිර්වේදයේදී පංචාංගය කියන්නේ,
- දිනය
- නැකැත
- තිථිය
- යෝගය
- කරණය යන කරුණු පහටයි.
අපි හිතමු අපට අලුතෙන් ගෙයක් හදාගන්න ඕනෙ කියලා. ඒ අනුව බලමු කොහොමද සුබ වෙලාවක් තෝරාගන්නේ කියන කරුණ.
සතියේ දින හතෙන් සඳුදා, බදාදා, බ්‍රහස්පතින්දා, සිකුරාදා සුබ දින හැටියට සලකනවා. ඉතිරි දින අසුබ හැටියටයි සලකන්නේ.
දිනය තෝරාගත්තට පස්සේ නැකැත ගැන බලන්න ඕනෙ. තෝරාගත් දිනයට අදාළව පවතින නැකැත කියන්නේ එම දිනයේ චන්ද්‍රයා මොන නැකැත් සීමාවන් පසුකරමින් ගමන් කරනවද කියන එකයි.
ලෝක ගෝලය වටේ තියෙන අංශක 360ක ප්‍රමාණය 27න් බෙදුවාම ලැබෙන අංශක 13යි කලා 20ක ප්‍රමාණය එක නැකැතක් හැටියටයි සලකන්නේ.
අස්විද, බෙරණ, කැති, රෙහෙණ, මුවසිරස ආදී වශයෙන් නැකැත් 27ක් තියෙනවා. මෙහෙම නැකැත් 27ක් තිබුණාට හැම නැකැතක්ම හැම කටයුත්තටම අනුමත කරලා නැහැ.
නිවාස ඉදිකිරීමේ කටයුත්තක් ආරම්භ කරනවා නම් වඩාත්ම සුදුසු නැකැත් හැටියට අනුමත කරලා තියෙන්නේ අස්විද, රෙහෙණ, මුවසිරස, පුනාවස, පුෂ, මා, හත, සිත, සා, අනුර, දෙට, මුල, සුවන, දෙනට, සියාවස, රේවතී, උත්‍රපල්, උත්‍රසල සහ උත්‍රපුටුප යන නැකැත් පමණයි.
තිථිය කියන්නේ චන්ද්‍රයා සූර්යයාගෙන් ඈත් වෙවී යන ප්‍රමාණය ගණනය කිරීමක්. සූර්යයා සහ චන්ද්‍රයා එකම රාශියේ එකම අංශක ගණනක සිටින විට අමාවක හැටියටද, චන්ද්‍රයා සූර්යයාගෙන් අංශක 180ක් ඈත් වුණාම පසළොස්වක ලෙසද සලකනවා.
චන්ද්‍රයා සූර්යයාගෙන් ඈත්වෙමින් ගමන් කරන කාලය පුර පක්ෂය ලෙසද, චන්ද්‍රයා සූර්යයාට ළං වෙමින් ගමන් කරන කාලය අව පක්ෂය ලෙසද හඳුන්වනවා. බොහෝ සුබ කටයුතු සඳහා පුර තිථි පමණක් යොදාගන්න කියලා තමයි ජ්‍යොතිෂයේ උපදෙස් දී තිබෙන්නේ. ඒ වුණාට ගොවිතැන් කටයුතු, අසනීප සඳහා වෙදකම් ආරම්භ කිරීමට, විභාග, තරග ආදියට ඉදිරිපත් වීමට, රැකියා භාරගැනීමට, ණය දීමට, ගැනීමට, ගිවිසුම් අස්සන් කිරීමට, නඩු කටයුතු සඳහා පිටත්ව යෑමට වැනි අවශ්‍යතාවලදී නම් අව පක්ෂයේ තිථි භාවිත කළාට වරදක් නැති බවද සඳහන් වෙනවා.
හැකි සෑම අවස්ථාවකදීම හතරවැනි, නවවැනි හා දාහතරවැනි තිථි මඟහරින්න ඕනේ. ඒ තිථි තුන රිට්ටා තිථි ලෙස සලකනවා. අපි ආරම්භ කරන්න යන කටයුත්තට අනුව වඩාත්ම සුදුසු තිථි මොනවාද කියලා ජ්‍යොතිර්වේදයේදී වෙනම සඳහන් වෙනවා.
යෝගය කියලා කියන්නේ චන්ද්‍රයා සහ සූර්යයා ඒ ඒ රාශි තුළ ගමන් කර තිබූ අංශක ප්‍රමාණය එකතු කර ලබාගන්නා අගය ඔස්සේ ගණනය කිරීමෙන් සොයාගැනීමක්.
යෝග 27ක් හඳුන්වාදී තිබෙනවා. මෙම යෝග 27න් විස්කම්භන, අතිගණ්ඩ, ශූල, ගණ්ඩ, ධෘම, ව්‍යාඝාත, වජ්‍ර, ව්‍යතිපාත, පරිඝ, වෛධෘති යන යෝග අශුභ ලෙස සලකනවා. එවැනි යෝගයක් පවතින අවස්ථා මඟහරින්න ඕනෙ.
කරණය කියන්නේ තිථියෙන් දෙකෙන් පංගුවක්. එක තිථියකට කරණ දෙකක් තියෙනවා. කරණ 11ක් හඳුන්වාදී තිබෙන අතර මේ අතරින් විෂ්ටි, ශුකුණ, චතුස්පාද, නාග, කිංස්තුංග යන කරණ පවතින අවස්ථාවලදී සුබ කටයුතු ආරම්භ කරන්න හොඳ නැහැ.
ජ්‍යොතිර් විද්‍යාවේ තිබෙන ඉතා වැදගත් කරුණු අතරින් සුබ මුහුර්තයක් හදාගන්න එක ඉතා අමාරු වැඩක්. ඒ සඳහා නීතිරීති ගොඩක් පනවා තියෙනවා. සියලු කරුණු සැලකිල්ලට අරගෙන විශ්වයේ පවතින ග්‍රහ බලය අප ආරම්භ කරනු ලබන කටයුත්තට ආශීර්වාදයක් වන ලෙස යොදාගැනීම ලේසි වැඩක් නෙවෙයි. ඒත් අපි මේ හැම කරුණු කාරණයක් ගැනම බුද්ධිමත්ව අවබෝධ කරගන්න උත්සාහ දරමු.
ජ්‍යොතිෂ ශිරෝමනී, දේශබන්දු අගලවත්තේ චන්දන වීරක්කොඩි
